Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Αδελφή Ψυχή

"Περίεργο! Ακόμα έχω την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σου.
Αλλά εσύ έχεις ήδη φύγει.
Ίσως ποτέ να μην ήσουνα εδώ έτσι κι αλλιώς.
Δεν θα μάθεις ποτέ. Δεν θα το διαβάσεις ποτέ. Δεν έχει σημασία.
Μου άνοιξες το δρόμο, προκάλεσες το ξύπνημα, και για αυτό σε ευχαριστώ, όπου και να σαι…

Είμαι μόνη, σε ένα μέρος που μου προσφέρει ότι δεν μπορεί ο πολιτισμός, οι ανέσεις του, οι ευκολίες. Γύρω μου μόνο δένδρα, πέτρες, πεταλούδες και μια χελωνίτσα που προσπαθεί να αποφασίσει αν είναι ασφαλής κοντά μου ή όχι. Τώρα τη βλέπω να βγάζει δειλά δειλά το κεφαλάκι της από το καβούκι της και να προχωρά. Τα πουλιά συζητούν μεταξύ τους και δείχνουν να αγνοούν την ύπαρξή μου. Το ελαφρύ αεράκι, σπάει τη ζέστη του μεσημεριανού ήλιου και μοιάζει μουσική στα κουρασμένα μου αυτιά. Στο βάθος η θάλασσα, ήρεμη, γαλήνια, με το μοναδικό γαλάζιο χρώμα της και κάτι φαινομενικά ερημικά νησάκια που διακοσμούν επιβλητικά το πέλαγος.

Δεν είμαι τελικά μόνη. Εδώ αισθάνομαι ότι έρχομαι σε επαφή με ένα ολόκληρο κόσμο γύρω μου και ένα ολόκληρο κόσμο μέσα μου, με δυνάμεις που σταθερά με στηρίζουν και με καθοδηγούν, έστω και αν εγώ δεν το συνειδητοποιώ πάντα μέσα στη τρέλα της καθημερινότητας. Είμαι εγώ, συνδεδεμένη με την ανώτερη φύση μου, με την πηγή της ύπαρξης μου, σε μια αρμονική συνύπαρξη με όλα. Όχι, δεν είμαι μόνη, αυτό το ανακάλυψα, το βίωσα, πριν από πολλά χρόνια.

Ταυτόχρονα ξέρω, το νιώθω μέσα μου, ότι κάπου εκεί έξω υπάρχεις ΕΣΥ! Όχι για να μου γεμίσεις κάποιο κενό γιατί δεν υπάρχει. Ούτε για να σε χρησιμοποιήσω σαν δεκανίκι γιατί τα καταφέρνω μια χαρά. Δεν θέλω να μου λύσεις κάποιο αίνιγμα του εαυτού μου γιατί και αυτά που είναι άλυτα ακόμα, περιμένουν απλά το σωστό χρόνο και τις ανάλογες συγκυρίες, για να τα δω και θα βρω την απάντηση μόνη μου.

Όχι! Μαζί σου θα ήθελα να κάνω άλλα πράγματα που δεν έχω κάνει μέχρι τώρα.

- Θέλω να μοιράζομαι όλα αυτά και άλλα πολλά μαζί σου. Θέλω να συμμετέχεις στην ολοκλήρωση και στη χαρά που ξεχειλίζει από μέσα μου γιατί είναι όμορφα να ζεις.
- Θέλω να μπορώ να ανοίγομαι, να σου δείχνω πλευρές του εαυτού μου χωρίς να φοβάμαι.
- Θέλω να μπορείς να δεις όλα όσα έχω μέσα μου, καλά και κακά, χωρίς να απειλείσαι.
- Θέλω να μπορώ να φεύγω από σένα, να έρχομαι εδώ μόνη, χωρίς να νιώθεις ανταγωνισμό ή ότι δεν θα γυρίσω πίσω.
- Θέλω να σε ακούω να μου μιλάς και να μαθαίνω από σένα όλα αυτά που δεν ξέρω ακόμα.
- Θέλω να με κρατάς αγκαλιά όταν φοβάμαι αλλά να έχεις εμπιστοσύνη σε μένα ότι θα σταθώ στα πόδια μου ξανά.
- Θέλω να βλέπουμε αγκαλιά το ηλιοβασίλεμα, να ταξιδέψουμε μαζί μακριά, να δούμε νέα μέρη και νέους κόσμους, αλλά να μη φοβόμαστε να ταξιδεύουμε μέσα μας γιατί το ΜΑΖΙ δεν θα διακυβεύεται.
- Θέλω να σε φροντίζω, να σου δίνω όλα όσα έχω μέσα μου, να σε στηρίζω σε ότι κάνεις αλλά δεν θέλω να υποθέτεις ότι εγώ είμαι μια σούπερ γυναίκα που δεν έχει τις ίδιες ανάγκες.
- Δεν με πειράζει να ξεχνάς τα γενέθλια μου ή την επέτειο μας γιατί θέλω η κάθε μέρα μας μαζί να είναι μια γιορτή και να τη δεχόμαστε – ότι κι αν μας επιφυλάσσει αυτή – με ευγνωμοσύνη.
- Δεν θέλω ακριβά δώρα ούτε πολυτέλειες για να μου δείχνεις ότι με αγαπάς. Θέλω να μου φέρνεις ένα λουλούδι έτσι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, απλά γιατί το αισθάνθηκες και βγήκε από μέσα σου εκείνη τη στιγμή.
- Δεν θέλω να αλλάξω ούτε εσένα, ούτε τις συνήθειές σου αλλά μη θελήσεις να αλλάξεις ούτε εμένα.
- Θέλω να κλαις, να μη διστάζεις να λες «φοβάμαι», να παραδέχεσαι όταν «δεν ξέρεις», γιατί θα υπάρχουν πολλές άλλες στιγμές που θα γελάς, θα είσαι δυνατός και θα ξέρεις.
- Θέλω να είσαι πρόθυμος να σταματάς τα πάντα όταν νιώθεις ότι σε χρειάζομαι, όπως ακριβώς θα κάνω και εγώ για σένα.
- Δεν θέλω να μένεις επειδή με λυπάσαι αν νιώσεις ότι όλα αυτά δεν υπάρχουν πια μέσα σου. Θα με πληγώνεις περισσότερο και θα με κάνεις να νιώθω ανίκανη και παγιδευμένη.

Το ξέρω ότι αυτή τη στιγμή μιλάω στα δένδρα, στα πουλιά και στον αέρα.

Αλλά ξέρω βαθιά μέσα μου ότι είσαι κάπου εκεί έξω και σκέφτεσαι τα ίδια. Το ξέρω γιατί είσαι το άλλο μου μισό. Δεν θα φοβηθείς, δεν θα διστάσεις, δεν θα έχεις αμφιβολία. Πιστεύω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου ότι η ειλικρίνεια της σκέψης μου, η αγνότητα της καρδιάς μου, θα φτάσουν σε σένα και θα ακούσεις το κάλεσμά μου. Δεν έχει σημασία πότε, ο χρόνος είναι πολύ σχετικός. Το ξέρουμε και οι δυο ότι έχουμε ξανασυναντηθεί στο παρελθόν και θα γίνει και τώρα, όταν θα είμαστε και οι δυο έτοιμοι να συνεχίσουμε το ταξίδι μας μαζί… σαν ΕΝΑΣ. "
xristiana6

"Καλέ μου φίλε δεν ψάχνω κάτι. Περισσότερο ήταν ανάγκη έκφρασης, δωσίματος της δικής μου ψυχής προς το σύμπαν.

Ευγνωμοσύνη για αυτά που έχω.
Χαρά για αυτά που έχω κατακτήσει.
Εμπιστοσύνη για αυτά που θέλω.
Πίστη για όλα όσα έρχονται.
Ολοκλήρωση με όσα δημιουργώ.

Ούτε απευθύνεται σε κάποιον συγκεκριμένα, γιατί ΑΥΤΟΣ θα ξέρει, δεν θα χρειαστεί να κάνω κάτι για να είναι εδώ...

γιατί είναι!

Είναι ο ίδιος μου ο εαυτός.

Ο οποιοσδήποτε άλλος θα μοιραστεί απλά, θα δεχτεί και θα μου δώσει και αυτός τον δικό του εαυτό, αβίαστα, χωρίς φοβίες και χωρίς ανασφάλιες.

Μα δεν αγωνιώ, δεν ψάχνω και δεν μου λείπει κάτι.

Σε ευχαιστώ που υπάρχεις στη ζωή μου, που νιώθεις την ενέργεια μου και που δέχεσαι τα (εσωτερικά) μηνύματα μου."
xristiana6

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου