Οι άγγελοι ενδιαφέρουν τους ανθρώπους και επί αιώνες έχουν απεικονιστεί στην τέχνη, τη μουσική και τη λογοτεχνία. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ για τους Επίγειους Αγγέλους; Τα πλάσματα που μας αγαπάνε ανιδιοτελώς και που ζουν έχοντας τις ζωές τους επικεντρωμένες πάνω μας; Ποιοι είναι οι ρόλοι τους; Και πώς μπορούμε να τους προσέξουμε;
Οι άγγελοι μας περιβάλλουν τόσο στον κόσμο των διαστάσεών μας όσο και εκτός της αντίληψής μας. Ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο κατανόησης του τι είναι οι άγγελοι και τι κάνουν. Σε μια συζήτηση, άσχετη με τους αγγέλους, ένας φίλος μου έκανε ένα ενδιαφέρον σχόλιο. Είπε, «Νομίζω ότι τα σκυλιά στάλθηκαν στη γη ως άγγελοι για να μας διδάξουν την ανιδιοτελή αγάπη». Αυτή η απλή δήλωση με σόκαρε αλλά κέντρισε και το ενδιαφέρον μου. Έμοιαζε να έχει νόημα για μένα: νιώθω ότι όλοι και όλα γύρω μου έχουν μπει στη θέση τους από τον Θεό για να με διδάξει σημαντικές αρχές, όμως, ποτέ δεν είχα σκεφτεί τους αγγέλους με αυτόν τον τρόπο. Αυτό που άρχισα να κάνω μετά από αυτή την συζήτηση, ήταν να κοιτάξω το πώς οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στα ζώα και τι αποτέλεσμα έχουν τα ζώα πάνω στους ανθρώπους.
Σωματικά και ψυχολογικά, τα ζώα ηρεμούν και καταπραύουν τους ανθρώπους με την παρουσία τους. Οι μελέτες έχουν αποδείξει ότι οι άνθρωποι που έχουν κατοικίδια ζουν περισσότερο, έχουν χαμηλότερη πίεση και άλλα σχετικά οφέλη από το ότι έχουν τα ζώα μαζί τους. Επίσης, τα κατοικίδια και τα ζώα γενικά, μας ελκύουν με τον ίδιο τρόπο που μας ελκύουν και οι άγγελοι. Μας συναρπάζουν, μας ελκύουν, και τα κρατάμε σε ένα διαφορετικό φως σε σύγκριση με άλλους της φυλής ή του είδους μας. Μας περιβάλλουν και μας εξυψώνουν, είναι όμορφο να τα κοιτάς και μας μαθαίνουν να απολαμβάνουμε τη ζωή.
Τα ζώα όπως και οι άγγελοι μας μαθαίνουν να ζούμε την κάθε στιγμή. Τα κατοικίδιά μας μας αγαπάνε με όλο το σώμα και την ψυχή τους. Ακόμη κι όταν οι άνθρωποι έχουν υπάρξει βίαιοι και βάρβαροι στα ζώα, αυτά συχνά παραμένουν πιστά και μας αγαπάνε. Τα κατοικίδιά μας μας διδάσκουν την ισορροπία με το να μας δείχνουν πώς να ηρεμούμε, να παίζουμε και πώς να απολαμβάνουμε απλές συναναστροφές με ένα άλλο ον. Τα ζώα μας ζουν για το σήμερα και δεν ανησυχούν για το αύριο, και σπάνια αν όχι ποτέ, ασχολούνται με το παρελθόν. Μας εμπιστεύονται πλήρως και μας αγαπάνε πλήρως. Περιμένουν με μεγάλη ανυπομονησία την άφιξή μας και τα χάδια μας. Κουνάνε την ουρά τους, τρέμουν από ενθουσιασμό, και οι «μηχανισμοί» τους γουργουρίζουν ακόμη και αφότου σταματήσουμε να τα χαϊδεύουμε.
Και τα άγρια ζώα μας συναρπάζουν. Θα μπορούσαν να είναι κι αυτά άγγελοι; Αγγίζουν την άγρια φύση μας, μας μαθαίνουν την ομορφιά και πώς να έχουμε δύναμη με ισορροπία. Σπάνια παίρνουν περισσότερα από όσα χρειάζονται για την επιβίωσή τους και σίγουρα, δεν καταστρέφουν το περιβάλλον όπου ζουν. Σέβονται το ένα το άλλο και ζουν σε ισορροπία και αρμονία, αν αυτές οι συνθήκες δεν διαταραχθούν.
Τα ζώα μας έχουν ακολουθήσει για να τα αιχμαλωτίσουμε, να τα εξημερώσουμε, να τα μελετήσουμε, και να τα ελέγξουμε με αποδοχή και λίγη διαμαρτυρία. Έτσι, μπορούν να μας διδάξουν την αποδοχή, και ελπίζουμε και την συμπόνοια και την κατανόηση. Κάθε ένα έχει διαφορετικό αντίκτυπο και διαφορετικό ρόλο. Όλα τα ζώα ταιριάζουν στην συνολική αρμονία της φύσης και είναι ισορροπημένα. Εμείς οι άνθρωποι φαίνεται πως έχουμε ξεχάσει πώς να ταιριάζουμε χωρίς δυσανασχέτηση, χωρίς να ξεσπάμε την οργή μας στο περιβάλλον και χωρίς να φροντίζουμε και να νοιαζόμαστε για ότι μας περιβάλλει – ανθρώπους ή όχι. Εμπεριέχεται το μάθημα των ζώων προς εμάς;
Άλλα είδη ζώων προκαλούν ένα αίσθημα φόβου ή θυμού. Τα μερμήγκια, οι αράχνες και οι μέλισσες ή άλλα ένστικτα δέχονται βίαιες πράξεις επίθεσης από τους ανθρώπους και δηλητηριάζονται, πατιούνται και λιώνονται. Τα σπίτια τους καταστρέφονται με μίσος εξαιτίας της έλλειψης κατανόησης. Κάθε ένα έχει ένα ρόλο στον ιστό της ζωής. Συχνά είναι πιο επίμονα και πιο προσαρμοστικά από ότι θα μπορούσαμε εμείς οι άνθρωποι να είμαστε. Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτά; Πώς μπορούμε να εργαστούμε για να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις και τους φόβους μας χωρίς να καταστρέφουμε αυτά και την φυσική ισορροπία που διατηρούν στη φύση;
Τα μεγάλα αρπακτικά ζώα όπως ο λύκος, η τίγρη και η αρκούδα επίσης μας συναρπάζουν και μας τρομάζουν. Σπάνια τραυματίζουν ή καταπατούν την περιοχή μας σε σχέση με αυτό που έχουμε κάνει εμείς στην δική τους περιοχή. Γιατί εμείς οι άνθρωποι χτυπάμε τόσο βίαια όταν ουσιαστικά εμείς έχουμε δημιουργήσει αυτά τα προβλήματα; Ταίζουμε αρκούδες στο άγριο περιβάλλον τους παρόλες τις προειδο-ποιήσεις να μην το κάνουμε, καταστρέφουμε το περιβάλλον και μεταφέρουμε τα ζώα σε μικρότερους χώρους, καταστρέφουμε τα φυσικά θηράματα και την ισορροπία τους με το να σκοτώνουμε όλα τα μεγαλύτερα και υγιέστερα, ενώ όλα τα φυσικά αρπακτικά μόνο κυνηγάνε τα αδύνατα και άρρωστα θηράματα για να αφήσουν τις ομάδες τους να αναπτυχθούν; Ποιο είναι το μάθημα εδώ;
Λοιπόν, τα ζώα ως άγγελοι. Ποτέ πραγματικά, δεν σκέφτηκα τόσο πολύ αλλά ίσως υπάρχουν άγγελοι εδώ επάνω στη γη. Θα μπορούσαν αυτοί οι επίγειοι άγγελοι να είναι ζώα; Τα κτήνη της δημιουργίας, τα πτηνά του ουρανού, ή τα ψάρια της θάλασσας; Θα μπορούσαν επίσης να είναι τα φτερωτά έντομα, τα ερπετά, αντί μόνο τα θηλαστικά των θαλασσών ή τα πλάσματα που λατρεύουμε; Μήπως γι’ αυτό νιώθουμε τόσο να ελκόμαστε, να φοβόμαστε, να συναρπαζόμαστε και να τρομάζουμε από το ζωϊκό βασίλειο;
Ποια είναι λοιπόν, αυτά τα πλάσματα που μας αγαπάνε ανιδιοτελώς και που ζουν τις ζωές τους έχοντάς τες επικεντρωμένες σε μας; Δεν είναι τα κατοικίδιά μας και τα άλλα ζώα που μας περιβάλλουν; Είναι ο ρόλος τους να μας διδάξουν πώς να ζούμε για το κάθε λεπτό και πώς να αγαπάμε ανιδιοτελώς; Είναι ζωντανά παραδείγματα των βασικών αρχών του πώς να ζει κανείς τη ζωή του στο έπακρο; Είναι οι Άγγελοι και τα ζώα ξεχωριστά ή απλά είναι διαφορετικές απόψεις των ίδιων μαθημάτων και των πιστών όντων;
Ποτέ δεν το έχω ξανασκεφτεί τόσο πολύ αλλά οι Άγγελοι και τα ζώα μας συναρπάζουν με τις σκέψεις αυτού που εμείς εννοούμε ή αντιπροσωπεύουμε. Διεγείρουν τα συναισθήματα και τις αισθήσεις μέσα μας, είναι αφοσιωμένα, πιστά και συναισθηματικά αγνά. Οι άγγελοι και τα ζώα φαίνεται να βρίσκονται ακριβώς μπροστά στα μάτια μας, κάτω από τα πόδια μας, στον αέρα και μέσα στην ίδια την ψυχή μας, ίσως απλά πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια και τις καρδιές μας για να τα δούμε πιο καθαρά.
Επιμέλεια - μετάφραση
Γιάννης Αρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου